Koagulologia
Kilka słów o teście korekcji
II dnia na Maju Diagnostycznym Paweł Kozłowski wygłosił wykład.
Dlaczego nie należy porównywać wyników Dimeru D oznaczanego na dwóch różnych systemach pomiarowych
Szanowny Panie …….,
Odpowiadając na Pana pytanie dotyczących różnych wartościowo, a nie diagnostycznie wyników Dimeru D u Pani ……………………………….. wykonanych w bliskim okresie czasu w dwóch różnych laboratoriach informuję, iż rozbieżności te mogą wynikać z :
Antytrombina
Antytrombina to termin, który wszystkim Diagnostom kojarzy się słusznie z inhibitorem krzepnięcia krwi. Wiemy sporo na temat mechanizmu jej działania i znaczenia klinicznego. Bardzo często oznaczamy jej aktywność posługując się różnymi metodami. Uczymy się (zwłaszcza przed egzaminem specjalizacyjnym) o różnych formach jej niedoboru. Mało kto jednak zastanawia się nad tym, dlaczego jeszcze do niedawna nazywano ją antytrombiną III, a skoro trzecią to czy były jakieś drugie, pierwsze lub czwarte.
Hematologia w gabinecie lekarza Podstawowej Opieki Zdrowotnej
Hematologia
w gabinecie Podstawowej Opieki Zdrowotnej
Redakcja naukowa:
Dariusz Wołowiec
Iwona Hus
Anna Korycka-Wołowiec
Wydawnictwo: PZWL
Język książki: polski
Rok wydania: 2017
Wydanie: 1
ISBN: 9788320050271
Liczba stron: 402
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Z hemostazą na „Ty”
Firma bio-ksel w roku 2016 wydała książkę „Z hemostazą na TY ” . Autorami tę książki są(zgodnie z informacją na okładce): Odnoczko Edyta, Baran Beata, Windyga Jerzy.
Czynnik von Willebranda
Czynnik von Willebranda jest białkiem a konkretnie multimeryczną glikoproteiną. Nie został nazwany na cześć odkrywcy. Erik Adolf von Willebrand żył na przełomie wieków XIX i XX, był internistą, który po raz pierwszy opisał schorzenie nazwane później chorobą von Willebranda. Sam czynnik został odkryty tuż po śmierci von Willebranda, w latach pięćdziesiątych XX wieku, w latach siedemdziesiątych udało się go wyizolować.
Kilka słów o teście korekcji PT
Jest to test wykonywany znacznie rzadziej niż test korekcji APTT. Jest tak dlatego, iż możliwych powodów wydłużenia czasu PT, które wymagałyby pogłębionych badań, jest mniej niż w przypadku APTT. Jak wiemy, PT mierzy drogę zewnątrzpochodną (czynnik VII), oraz drogę wspólną. W przypadku występowania niedoborów czynników z drogi wspólnej (V, X, II) układ wyników (PT i APTT) jest charakterystyczny (czasy przedłużone) i nie wymaga zazwyczaj wykonywania testów korekcji.
Hemoliza a oznaczanie PT i APTT
Przygotowując się ostatnio do wykładu o wpływie fazy przedanalitycznej na wiarygodność wyników badań znalazłem kilka prac, w których autorzy twierdzą, iż hemoliza nie wpływa na oznaczenie czasu PT i APTT zarówno u zdrowych jak i u osób leczonych antagonistami witaminy K. Według autorów tych prac, hemoliza osocza nie jest podstawa do odrzucenia próbki, w której można oznaczyć PT i APTT. Jakie jest Państwa zdanie na ten temat? Jaka jest praktyka w Państwa laboratoriach?
Paweł Kozłowski