Stężenie mocznika jest jednym z najczęściej używanych parametrów nerkowych. Wraz ze stężeniem kreatyniny i wartością eGFR jest podstawowym narzędziem do szacowania stopnia sprawności nerek.
Mocznik jest finalnym produktem rozkładu białek i aminokwasów zachodzącego w organizmie człowieka. Metaboliczny rozkład polega na rozbiciu białek do aminokwasów a następnie ich deaminacji. Amoniak powstający podczas przemian jest zamieniany na mocznik w wątrobie. Jest to główny proces kataboliczny w eliminacji nadmiaru azotu z organizmu człowieka.
By przeliczyć BUN w mg/dl na mocznik w mmol/l należy pomnożyć wartość BUN x 0.357. Gdyż każda cząsteczka mocznika posiada dwa atomy azotu, który to ma masę atomową równą 14 (czyli 14g/mol masy molowej)
Należy pamiętać, że BUN to masa azotu zawartego w danej objętości mocznika, dlatego analogiczne stężenia molarne nie wymagają przeliczania, o ile zachowamy współczynnik 2 mole azotu na 1 mol mocznika.
BUN przekształcamy na mocznik wg. następujących wzorów:
mocznik [mg/dl] = BUN [mg/dl] x 2.14 (bo masa mocznika = 60, masa azotu to 14 x 2, z czego otrzymujemy 60/28 = 2,14
mocznik [mg/dl] x 0,467 = BUN [mg/dl]
Maciej Smutek