Muzykofilia. Opowieści o muzyce i mózgu
Oliver Sacks
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
W Wikipedii o Oliverze Wolfe Sacksie znajdziemy niewiele.
ur. 9 lipca 1933 w Londynie, zm. 30 sierpnia 2015 w Nowym Jorku – angielski lekarz żydowskiego pochodzenia, neurolog, od 1960 mieszkał w Stanach Zjednoczonych; autor wielu książek popularnonaukowych, profesor neurologii na Uniwersytecie Columbia.
W wykładzie udzielonym na konferencji TED Oliver Sacks wyjawił, iż rozpoznał u siebie zespół Charlesa Bonneta.
O wiele więcej się o nim dowiemy czytając jego książki. Pierwszą, która trafiła do mnie to Muzykofilia. Opowieść o mózgu i muzyce. Przedstawia w niej jak zmiany neurologiczne mogą wpływać na odbiór przez nas muzyki. Może stać się ona naszym wybawieniem choć na chwilę, jak w przypadku osób dotkniętych demencją lub być naszym przekleństwem, jak w przypadku osób reagujących atakami epilepsji na określony rodzaj muzyki. Jak się okazuje, nasz sposób reagowania na muzykę nie jest nam dany raz na całe życie. Sytuacje tak drastyczne, jak uderzenie pioruna, wycięcie guza znajdującego się w mózgu mogą spowodować, że nasze preferencje muzyczne diametralnie się zmienią.
W książce swojej opisuje też zjawisko Brainworms:
Bywa, że normalna wyobraźnia muzyczna, przekracza pewną miarę i staje się, by tak rzec, patologiczna, gdyż jakiś fragment powtarza się bez końca, całymi dniami, niekiedy wręcz doprowadza nas do szału. Te repetycje- czasem krótkie, bardzo wyraźne trzy-, czteronutowe frazy czy tematy – potrafią trwać w umyśle całymi godzinami, dniami, zanim wreszcie zblakną (…) Brainworms, (…) pojawiają się nieproszone i odchodzą, kiedy zechcą.