Oznaczanie aktywności czynników krzepnięcia
Warsztaty koagulologiczne 3.06.2016 Lublin cz.3
Paweł Kozłowski
Paweł Kozłowski
Paweł Kozłowski
Paweł Kozłowski
Czytając materiały firmowe natknęłam się na taką informację – Indywidualna krzywa kalibracyjna
I dalej wyjaśnienia:
& analiza ilościowa wymaga krzywej kalibracji. Trzy punkty to minimalna ilość, pięć punktów stanowi przyjętą zasadę do jej wykreślenia,
&uwzględnia tło testu „backgruound”
&badana próbka w jednakowym czasie i jednakowych warunkach oddziałuje na linie standardowe służące do wykreślenia krzywej, jak i na antygeny naniesione na teście,
&umożliwia określenie rodzaju błędów przypadkowych i systematycznych,
&pokrywa zakres badanych stężeń w próbkach rzeczywistych,
&wyniki w oparciu o krzywą kalibracyjną przeliczane są logarytmicznie i wyrażone w kU/l
Mam trochę mieszane uczucia po przeczytaniu takiej informacji. Jestem ciekawa waszego zdania na ten temat
Paweł Kozłowski
Starość nigdy nie jest w naszych planach, chociaż podobno jest teraz w modzie, tak przynajmniej zaczęły obwieszczać media. Po modzie na dzieci przyszła pora na ludzi starych. Dziećmi już byliśmy, starymi albo jesteśmy, ewentualnie będziemy. Jak wygląda ten etap życia w Holandii, pokazuje książka Małe eksperymenty ze szczęściem, sekretny dziennik Hendrika Groena, lat 83 i 1/4. Bohater przebywa w domu spokojnej starości w północnej części Amsterdamu. Może jest stary, ale z całą pewnością niemartwy. Choć ciało odmawia mu posłuszeństwa, nie poddaje się. Interesująco, z humorem opisuje swoje zmagania ze starzejącym się ciałem. Pokazuje, że stary to też człowiek, tylko trochę starszy, często z fizycznymi ograniczeniami. Opowiada o przywiązaniu, o rodzącej się miłości, przyjaźni, o umieraniu, o próbie zachowania godności i jakże częstym poddaniu się upływającemu czasowi. Wszystko jest opisane sprawnym językiem, z dużą dawką humoru. [Czytaj dalej…]
Diagnostyka laboratoryjna zaburzeń hemostazy w opinii wielu diagnostów jest skomplikowana i trudna. W rzeczywistości nie jest ona, ani bardziej, ani mniej wymagająca niż inne działy medycyny laboratoryjnej, a jednak wciąż podchodzi się do niej trochę nieufnie, z rezerwą. W wielu moich rozmowach z koleżankami i kolegami diagnostami przewijał się temat prawidłowego wykonywania testów korekcji u chorych, którzy mają wydłużony APTT. Wątpliwości budzi nie tylko sposób wykonania testu i jego interpretacja, ale także, to kiedy jego wykonanie jest zasadne, a kiedy można się bez tego testu obyć. Postaram się zatem w paru słowach przypomnieć podstawowe fakty dotyczące prawidłowego wykonania i interpretacji testu korekcji przedłużonego czasu APTT.
Limfocyty w mononukleozie
Komórki możemy oglądać dzięki Pani Ewie Wójcik i Maćkowi Smutkowi.
Limfocyty białaczki włochatokomórkowej
Komórki możemy oglądać dzięki Pani Ewie Wójcik i Maćkowi Smutkowi.